πότε, πώς και ενάντια σε τι;

Ο εμβολιασμός του σκύλου είναι μια ουσιαστική πράξη που επιτρέπει για να προστατέψει την υγεία του. Ωστόσο, οι τρόποι λειτουργίας του δεν είναι πάντα προφανείς. Εδώ είναι ένα άρθρο για να διευκρινιστεί η κατάσταση. Πώς λειτουργούν τα εμβόλια; Είναι υποχρεωτικά; Ενάντια σε τι να εμβολιαστεί; Σε ποια ηλικία ? Πρέπει να γίνονται υπενθυμίσεις κάθε χρόνο; Σας τα εξηγούμε όλα!

Πώς λειτουργούν τα εμβόλια;

Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα πολύτιμο εργαλείο που επιτρέπει στο σώμα μας να αμυνθεί από τα μικρόβια. Αποτελείται από διαφορετικά κύτταρα των οποίων λεμφοκύτταρα Β και Τ, στρατιωτάκια που περιπολούν συνεχώς το σώμα μέσω του αίματος και των λεμφικών αγγείων. Μερικές φορές συναντούν αντιγόνα. Πρόκειται για ουσίες τις οποίες αναγνωρίζουν ως ξένες και τις οποίες επιτίθενται. Για να γίνει αυτό, αυτά τα λεμφοκύτταρα ενεργοποιούνται, πολλαπλασιάζονται και διαφοροποιούνται σε τελεστικά κύτταρα (καταπολέμηση της τρέχουσας λοίμωξης: κυτταροτοξικά Τ λεμφοκύτταρα, πλασματοκύτταρα που παράγουν αντισώματα κ.λπ.) ή σε κύτταρα μνήμης (χρήσιμο για μελλοντικές λοιμώξεις).

Κατά τη διάρκεια μιας πρώτης συνάντησης με ένα συγκεκριμένο αντιγόνο, η απόκριση δεν είναι πολύ αποτελεσματική. Αλλά κατά τη διάρκεια των επόμενων συναντήσεων, η παρουσία λεμφοκυττάρων μνήμης επιτρέπει πολύ μια ανταπόκριση γρηγορότερα και πολλά πιο ισχυρή. Αυτός είναι ο σκοπός του εμβολιασμού: να δημιουργηθούν κύτταρα μνήμης μέσω μιας αβλαβούς αντίδρασης (εμβολιασμός), προκειμένου να έχουμε άμεσα αποτελεσματικές άμυνες κατά τη διάρκεια μιας επικίνδυνης επίθεσης (πραγματική μόλυνση).

Ενάντια σε τι να εμβολιαστεί;

Απαραίτητα εμβόλια

Αυτά είναι τα «βασικά» εμβόλια. Προστατεύουν από θανατηφόρες ασθένειες. Συνιστώνται για όλους τους σκύλους, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις.

– ασβέστωμα. Αυτός ο ιός είναι υπεύθυνος για μια πολύ σοβαρή μόλυνση που επηρεάζει πολλά όργανα. Ο σκύλος αναπτύσσει νευρικά, αναπνευστικά, πεπτικά, δερματικά, οφθαλμικά προβλήματα…

– Λοιμώδης ηπατίτιδα σκύλου ή τη νόσο του Rubarth. Ποιος λέει ηπατίτιδα, λέει ηπατική βλάβη. Ωστόσο, ο ιός προχωρά πολύ περισσότερο από αυτό. Είναι μια γενικευμένη ασθένεια: βλάβη στα νεφρά, στο μάτι (που γίνεται μπλε), στο νευρικό σύστημα, στους πνεύμονες, αιμορραγίες…

– La parvovirose. Είναι ένας ιός που μπορεί να προκαλέσει εξαιρετικά σοβαρή αιμορραγική γαστρεντερίτιδα.

Άλλα εμβόλια

Αυτά είναι τα «μη βασικά» εμβόλια. Συνιστώνται ανάλογα με τους κινδύνους στους οποίους εκτίθεται ο σκύλος. Αυτό ποικίλλει ανάλογα με τον τρόπο ζωής του, το περιβάλλον του, τη γεωγραφική του θέση…

– η λεπτοσπείρωση. Είναι σχεδόν «πυρήνας» εμβόλιο, η συντριπτική πλειοψηφία των σκύλων είναι εμβολιασμένα κατά της λεπτοσπείρας. Πρόκειται για βακτήρια που επιτίθενται σε πολλά όργανα (νεφρά, συκώτι, πεπτικό σύστημα κ.λπ.). Μεταδίδονται κυρίως από τρωκτικά και στάσιμα νερά (λίμνες, λιμνούλες, λακκούβες κ.λπ.). Η ασθένεια μπορεί επίσης να μολύνει τον άνθρωπο.

– βήχας ρείθρων. Το εμβόλιο συνιστάται ανεπιφύλακτα για ζώα σε κοινότητες (σύνταξη, καταφύγιο, εκτροφή και άλλες συγκεντρώσεις σκύλων). Είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ασθένεια του αναπνευστικού που προκαλείται από διαφορετικούς παράγοντες (ιούς και βακτήρια).

– Λύσσα. Το εμβόλιο είναι πολύ σημαντικό εάν ταξιδεύετε στο εξωτερικό. Αυτός ο ιός επιτίθεται στο νευρικό σύστημα του σκύλου σας. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί στον άνθρωπο και σε διάφορα ζώα (αλεπούδες, γάτες, κουνάβια κ.λπ.).

– Η νόσος του Lyme. Συνιστούμε αυτό το εμβόλιο εάν ο σκύλος σας περπατά πολύ στη φύση (δάσος…) γιατί πρόκειται για βακτηριακή λοίμωξη που μεταδίδεται με τσιμπήματα τσιμπουριών. Μπορεί επίσης να επηρεάσει ανθρώπους και πολλά ζώα. Η νόσος προσβάλλει κυρίως τις αρθρώσεις (αρθρίτιδα), ακόμη και τα νεφρά πιο σπάνια.

– La piroplasmose. Το εμβόλιο συνιστάται επίσης εάν ο σκύλος σας περπατά σε δασώδεις περιοχές, για τους ίδιους λόγους (μετάδοση από τσιμπούρια). Η ασθένεια προκαλείται από ένα παράσιτο που καταστρέφει τα ερυθρά αιμοσφαίρια και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αναιμία.

– Η λεϊσμανιόζη. Ο εμβολιασμός συνιστάται για σκύλους που ζουν ή πηγαίνουν συχνά διακοπές στην περιοχή της Μεσογείου, επειδή η ασθένεια μεταδίδεται από τα κουνούπια που ζουν εκεί (αμμύγδες φλεβοτομίνης). Το παθογόνο είναι ένα παράσιτο. Αναπτύσσεται σε ορισμένα λευκά αιμοσφαίρια και μπορεί να προκαλέσει μια μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων: υπερβολική αραίωση, τριχόπτωση, δερματικές βλάβες, προβλήματα στα μάτια, διαταραχές του ουροποιητικού κ.λπ.

– Ο έρπης του σκύλου. Μερικές φορές συνιστάται ο εμβολιασμός εάν βάζετε το θηλυκό σκυλί σας για αναπαραγωγή για να προστατεύσετε τα κουτάβια σας. Ο ιός ευθύνεται για διαταραχές των γεννητικών οργάνων, εκτρώσεις και μια πολύ σοβαρή αιμορραγική νόσο στα νεογνά.

Σε ποια ηλικία να εμβολιαστεί;

Πολύ μικρά κουτάβια

Οι μητέρες μεταδίδουν τα αντισώματά τους στα κουτάβια τους μέσω της γαλουχίας αμέσως μετά τη γέννηση (μέσω του πρώτου γάλακτος που ονομάζεται «πρωτόγαλα»). Αλλά παρεμβαίνει σε κάθε προσπάθεια εμβολιασμού. Να γιατίμην εμβολιάζετε τα κουτάβια πολύ νωρίς αν και είναι πιο εύθραυστα και επομένως περισσότερο υπόκεινται σε βίαιες λοιμώξεις: 1) δεν είναι πάντα απαραίτητο επειδή προστατεύονται ήδη από μητρικά αντισώματα κατά τους πρώτους μήνες της ζωής, 2) ούτως ή άλλως δεν θα ήταν αποτελεσματικό επειδή η μητρική ανοσία παρεμβαίνει στα εμβόλια.

Ο πρώτος εμβολιασμός

Οι ακριβείς όροι ποικίλλουν πολύ ανάλογα με τη νόσο και το εμβόλιο που χρησιμοποιείται, το καθένα έχει τις δικές του οδηγίες. Σε επίπεδοελάχιστη ηλικία, ορισμένα εμβόλια χορηγούνται από 3 εβδομάδες (βήχας ρείθρων), άλλα από 6-8 εβδομάδες (βασικά εμβόλια, λεπτοσπείρωση), 3 μηνών (λύσσα, νόσος Lyme), 5 μήνες (πιροπλάσμωση) ή 6 μήνες (λεϊσμανίαση). Όσον αφορά τον ερπητοϊό, η πρώτη ένεση γίνεται 7-10 ημέρες μετά το ζευγάρωμα και η δεύτερη 1-2 εβδομάδες πριν τον τοκετό.

Τις περισσότερες φορές, ο αρχικός εμβολιασμός πραγματοποιείται σε 2 ενέσεις σε 3-4 εβδομάδες χώρια. Ορισμένα εμβόλια απαιτούν μόνο ένα: λύσσα, ορισμένα βασικά εμβόλια (σκύλος > 3 μηνών), κατά του βήχα του ρείθρου ή της λεϊσμανίασης. Άλλα απαιτούν 3 ενέσεις: μερικά βασικά εμβόλια (σκύλοι < 3 μηνών) και μερικά εμβόλια κατά της λεϊσμανίασης.

Σχεδιάστε εκ των προτέρων!

Προσοχή, ο σκύλος σας δεν είναι όχι αμέσως ανοσία Μόλις έλαβε το εμβόλιο, μεσολαβεί ένα διάστημα λίγων εβδομάδων (ανάλογα με το εμβόλιο) μεταξύ της ένεσης και της δημιουργίας ανοσίας. Είναι λοιπόν απαραίτητο να γίνει ο εμβολιασμός λίγο πριν από τις περιόδους κινδύνου (ταξίδια στο εξωτερικό, σύνταξη κ.λπ.).

Πότε πρέπει να δίνονται υπενθυμίσεις;

Η πρώτη υπενθύμιση

Είναι μια πολύ σημαντική πράξη. Η σωστή εκτέλεσή του καθορίζει την επιτυχία του εμβολιασμού. Πρέπει να γίνει 1 έτος μετά τον αρχικό εμβολιασμό.

Οι παρακάτω υπενθυμίσεις

Στη συνέχεια, οι ενέσεις μπορεί να απέχουν περισσότερο ανάλογα με το προϊόν που χρησιμοποιείται. Για τα 3 βασικά εμβόλια και τη λύσσα, ορισμένα προϊόντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αναμνηστικά κάθε 3 χρόνια. Για τον ερπητοϊό γίνονται υπενθυμίσεις σε κάθε εγκυμοσύνη. Ωστόσο, για άλλες ασθένειες υπενθυμίσεις είναι Ετήσιο. Εάν χάσετε μια προθεσμία, θα πρέπει να επαναλάβετε ολόκληρο το πρωτόκολλο αρχικού εμβολιασμού.

Είναι υποχρεωτικά τα εμβόλια;

Στη Γαλλία, τα εμβόλια δεν είναι όχι υποχρεωτικήεκτός από ορισμένες ειδικές περιπτώσεις.

Η λύσσα είναι υποχρεωτική εάν:
– Ταξιδεύετε στο εξωτερικό με τον σκύλο σας.
– Το κατοικίδιό σας είναι ένα από τα σκυλιά κατηγορίας 1 και 2 (γνωστό ως «επικίνδυνο»).

Κάποιες εγκαταστάσεις άτομα (ρείθρα, κάμπινγκ, κ.λπ.) μπορεί επίσης να χρειαστούν διάφορους προσωπικούς εμβολιασμούς (λύσσα, βήχας ρείθρων, εμβόλια «πυρήνα» κ.λπ.).

Θα σας αρέσει επίσης:

Λόγχη: Αιτία, συμπτώματα και θεραπεία

Λεπτοσπείρωση σε σκύλους: μια ασθένεια που μεταδίδεται στον άνθρωπο

Λύσσα σε σκύλους: όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για αυτή τη θανατηφόρα ασθένεια!